เมื่อทุกคนต้องเจอกับสถานการณ์เช่นเราจะทำยังไงกันเอ่ย?
๑. ใส่เกียร์ ๕ วิ่งหนีสุดชีวิต พร้อมตะโกน "ช่วยด้วยโว้ย~"
๒. หาอุปกรณ์ของขลัง เอ้ย ของแข็งตี go to paradise
๓. เรียกผู้พิทักษ์สันติราชสี่ขามาปราบปราม (เป๊ะเว่อ!)
คำตอบสุดท้ายของเค้าก็คือ เสี่ยงชีวิตเข้าประชิดเพื่อถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ตัวใหญ่ไซต์เฮฟวี่เวท เกรดเอ หาไม่ง่ายนะจ๊ะ จะเจอแต่ไซต์เฟเธอร์เวทหรือไลท์เวท (ขนาดกลาง) เพราะอาหารการกินออกจะเพียบ เปรียบได้กับภัตตาคารชั้นยอด!!
ทั้งเมนู หนู กบ คางคก และ ตุ๊กแก ขยันมาอยู่แถวบ้านกันเหลือเกิน
ที่บ้านก็เจองูเป็นเรื่องปรกติ จึงไม่ต๊กกระจายสติกระเจิงแต่อย่างใด ตอนแรกได้ยินเสียงไอ้โฮ่งเห่า ก็กะว่าจะเอาไม้ไปไล่อะนะ พอเจอจังๆ ขลังจิงๆ ทิ้งไม้ไปหยิบกล้องถ่ายรูปแทน =_=
หึๆ ขืนเข้าไปเหมือนทุกที มีหวังชีวิตสั้นเป็นแน่แต้ ตัวใหญ่กว่าแขนเราอีก ขอกรี๊ดสักทีหนึ่งเถอะ ไม่ได้กลัวแต่เค้าปอดอ่ะ สั่นไม่สู้ ขอดูอย่างเดียว -_-;
นึกว่างูเห่าที่ไหนได้ ชัดเลย จงอางล้านเปอร์เซ็น ไม่มีลายดอกจันทร์ มันจะแผ่แม่เบี้ยเล็กกว่างูเห่า แต่ชูหัวสูงกว่า อยู่ป่าก็หลายปี เจองูจงอางไม่กี่ตัวเอง และไซต์ก็ไม่ใช่รุ่นเฮฟวี่เวทเกรดเอแบบนี้ด้วย
ดูจากความยาว (๒ เมตรกว่า) และท่าทางสุขุมของมันแล้ว น่าจะอายุราว ๕-๑0 ปี งูตัวใหญ่ขนาดนี้ก็หายากอยู่นะ แบบว่าถ้าเจอคนอื่นคงโดนตีตายไปหลายครั้งแระ ==ll
ก็ "งูบางชนิด" มีพิษร้ายแรงถึงตาย ใครๆ ก็กลัวอ่ะแหละ แต่ก็ก็ไม่ใช่ทั้งหมดนะ มีเพียงไม่กี่สิบชนิดในประเทศไทยที่มี "พิษร้ายแรง" ม้ากมาก และอีกหลายร้อยชนิดมีพิษเพียงเล็กน้อยจนถึงปานกลางเท่านั้น
(เคยโดนงูไซต์ฟินเวท เล็กสุดๆ มีพิษเพียงน้อยนิดฉกมาแล้ว)
บางชนิดไม่มีพิษด้วยซ้ำไป แต่คนส่วนใหญ่ก็ไม่อาจทราบได้ว่า งูชนิดไหนมีพิษ ชนิดไหนไม่มี เพราะการแยกแยะสายพันธุ์ได้เป็นเรื่องยาก (ต้องจบการศึกษาด้านสัตว์เลื้อยคลาน...มั้ง) หลีกเลี่ยงการปะทะหรือเจอหน้ากันได้เป็นดีที่สุด
โชคร้ายสำหรับงูบางตัวไปเจอกับคนบางคนที่ชอบกินอาหารพิศดาร หรือบางทีอาจเป็นเรื่องปรกติ กลายเป็น "งูผัดเผ็ด" ซึ่งเป็นอาหารจานโปรดสำหรับใครบางคน คงเป็นโชคดีสำหรับเรา ถ้าได้เจอเพื่อนตัวลื่นๆ ยาวๆ ใหญ่ๆ (หัวเราะ)
ได้เจอะเจอบ่อยครั้ง ถึงรู้ศึกษาลักษณะนิสัยของมัน ทำให้เราเข้าใจว่า ไม่มีงูตัวไหนอยากทำร้ายคน มันทำเพื่อป้องกันตัวเองเท่านั้น งูเป็นสัตว์ที่ฉลาดพอจะรู้ว่าไม่ควรสู้กับสัตว์ที่ใหญ่กว่าเช่น มนุษย์ T^T
การพ่นพิษหรือฉก เป็นการเตือนว่าอย่าเข้าใกล้เพราะมันเป็นสัตว์หวงถิ่น หลายคนที่โดนกัด อาจเผลอไปเหยียบตัวมันเข้า ใครเหยียบก็โชคร้ายไป :P
เจองูก็หลายครั้งไล่ไปก็หลายหน แต่เจอตัวใหญ่ ก็ไ่ม่กล้าเสี่ยง ๕๕ เหตุที่ไล่ไปก็เพราะว่าที่บ้าน มีไอ้โฮ่งผู้โด่งดังอยู่ ๒ ตัว ขึ้นชื่อลือชาว่า กัดงูตาย เป็นงานอดิเรก ว่าไปนั่น มันจะเห่าหอนแบบหนวกหู ให้เรารู้ว่ามีสัตว์อันตราย ="=
ถ้าถามว่าการเสี่ยงชีวิตเพื่อสัตว์เดรัจฉานไม่กี่ตัวมีประโยชน์อะไร ตอบได้ทันทีเลยว่าไม่มีหรอกค่ะ มันเป็นเรื่องของจิตใจที่ไม่อาจปล่อยให้มัน ตายลงได้ต่อหน้าต่อตา...
ขอขอบพระคุณที่แวะมาอ่านเรื่องติ๊งต๊องนะจ๊ะ >.^
