หมาน้อย Vs. น้องเหมียว

ช่วงเช้าของวันหนึ่งเหมือนได้ผจญภัยแบบแจ็คผู้สยบยักษ์ หุๆ เรื่องของเรื่องก็เพราะหมาที่มีชื่อเสียงเรียงนามอักษรว่า โคล่า หน้าตาหาได้หล่อไม่ แต่การล่านั้นไซร้เป็น The numberone ในใจพ่อ

รู้สึกว่า ๒-๓ วันนี้ มันจะชอบเห่าหอนแบบหนวกหูเป็นพิเศษ เราก็เลยย้ายก้นไม่น้อย เดินไปดูว่ามันเห่าอะไรกันแน่ และกำลังหลักที่ขาดมิได้ก็คือ กิ๊กของโคล่ามีนามว่า ปุ้มปุ้ยคุยเก่ง

เห็นมันสองตัวเงยหน้ามองขึ้นไปบนต้นไม้ ก็เลยเงยหน้าตามมันมั่ง อั้ยยะ! เจอเหตุผลที่หมาเห่าแล้วครับท่าน น้องเหมียว นั่นเองผู้น่ารักนั่นเอง

มิใช่แมวป่าหน้าแปลกที่ไหนหรอก จะบอกให้เคลียร์ น่าจะเป็นน้องแมวของบ้านที่ห่างไกลไปหลายกิโลค่ะท่า มันเที่ยวทั่วไทย ไปทั่วบ้าน มาเจอะหมาบ้านเราเลยงานเข้า ไม่รู้จักเข้าตามตรอก ออกตามซอยซะมั่ง

เห็นอยู่บนต้นไม้จนถึงตอนบ่าย ก็ยังไม่ยอมย้ายก้นลงมาสักที ร้องเมี้ยวๆ ประมาณว่า "ช่วยเหมียวด้วย แง้ เอ้ย เงี้ยว~" ร้องซะจนน้ำลายฟูมปาก อืม... ไอ้เราก็สงสารปนสงสัย

ทำไมไอ้คุณแมวเวลาตกใจมันปีนขึ้นต้นไม้ได้ แต่...ปีนลงไม่ได้ฟระ คิดไปคิดมาเดินวนไปวนมา ก็ตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด เรียกน้องหนูมาช่วยกันยกบันไดพาดไว้กับต้นไม้ เพื่อปีนขึ้นไปหิ้วมันลงมา

ขอย้ำว่า...หิ้วจริงๆ ไม่ได้อุ้มเพราะ...น้องหนวด เอ้ย น้องหนู ไม่ยอมจับบันไดให้มั่น มันเลยสั่น (สั่นทั้งคนทั้งแมว) แถมน้องเหมียวยังอยู่สูงเกินเอื้อมอีกตะหาก กรรมของช้าน~

โอย... มะ มันสูงพอประมาณทีเดียวเชียว มือนึงต้องจับต้นไม้ไว้กันร่วง อีกมือก็ใช้กิ่งไม้ค่อยๆ ดันตูดแมวลงมา น้องหนูยังตะโกนอีกว่า "ไม่เป็นไรหรอกพี่ ตกลงมาก็แค่เจ็บเอง~" เจ็บบ้านเอ็งอะดิ ตกลงมาก็ไปสวรรค์ชั้นเป็ดได้แ้ล้วนะย้า~

พอน้องเหมียวมาอยู่ในระยะคว้าได้ก็หิ้วโลดๆ ค่ะท่าน แต่ทันใดนั้นเอง หมาน้อยของเราก็แสนรู้ไม่เป็นเวลา มาดักรอด้านล่าง เตรียมลุย...

ฮืบ~ ตัวนิดเดียวทำไมหนักนักฟระ หิ้วมือเดียวด้วย เดี๋ยวจะร่วงทั้งคนทั้งแมว ด้วยสมองอันอัจฉริเยอะของเราก็คิดได้อย่างฉับไว ให้น้องหนูเอาน้ำสาดคุณหมาแบบจัดหนัก วิ่งกระจายไปหลายกิโล โคล่าไม่กลัวเจ็บ แต่มันกลัวเปียก (เดี๋ยวไม่หล่อ)

พอทางปลอดหมา เราก็ค่อยๆ ไต่บันไดลงมาอย่างช้าๆ ได้ม้าสองตัวงาม เมื่อน้องเหมียวหายจากอาการตกใจปนตื้นเต้น ก็เริ่มอยากลี้ภัยไปให้ไกลจากบ้านเรา พอลงพื้นได้มันก็หันมาขอบคุณดัง "เมี้ยว~" ก่อนจากไป ภารกิจช่วยชีวิตสัตว์โลกของซุปเปอร์หมวยก็เป็นอันว่าสำเร็จลงด้วยดีนั่นเอง